Heimwee doet ons hart verlangen? Bovenal naar het gisteren van weleer, toen we nog heerlijk overal naartoe konden. Geen haar & toch maar kammen. En het was waar zo gelegen, de één kwam de ander tegen. ‘Yesterday, Covid-19 seemed so far away, now it looks as though it’s here to stay, oh I believe in yesterday.’

Helaas, we zijn niet van gisteren, maar van vandaag. Wat betekent: wel ingelicht & bij de pinken. Daar zit je dan, met je gewassen nek & je gewassen kleren. Indachtig de leuze ‘beter één die met mij gaat, dan twee die mij volgen’. Ik zeg niks, maar god hoort mij brommen. Gelukkig is er nog David Scott van The Kiffness, om dat prachtige yesterday terug te zingen naar de dag van vandaag.

Nergens beter dan thuis? Kom hier, dan zal ik je oprapen. Aangebrand & nog niet gaar, hou je mond & eet nu maar. Wie het schoentje past, die zet het in de kast en haal je broek op, want de lucht hangt laag. Hallo, hallo, wie stinkt daar zo, het mannetje van de radio? Ga nu maar gauw slapen, des te eerder ben je jarig.

En ondertussen, veel opgespaarde kussen, veel ijverig geklooi bij het klussen. Veel minussen maar goddank ook wel wat plussen. Veel gemoederen te sussen, veel huiselijke brandjes te blussen en het voelbare gemis van de zussen.

Het valt wel, maar niet mee? De zwarte zorg zit achter de ruiter te paard. Het is iets van kou & ongemak: als iet komt tot niet, dan is het allemans verdriet. De zwartste rook zoekt altijd het blankste vel. Hard lopen, niet vallen & gauw terug.

Citaat: als hadden komt, is hebben te laat. Die het verdrinken is ontkomen, past op het ondiepe van de stromen. Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan. Stik niet hartje, je hebt geld gekost. Il passe un ange.

En voor daarna: eerlijk zullen we alles delen, ik een beetje meer dan jij? De hele dag luiden met de klok van de eeuwige duivel  voor een god-zij-met-ons? Het is niet altijd kermis, ook al staan er kramen. Niet het vele is goed, maar het goede is veel. En daarbij, de beste mensen op aarde, zijn de honden & de paarden.

Maar al jaagt Covid-19 ons over de kling: zonder slijpen geen glinstering.