Naar drugs & drank gestonken,
de mond vol gore praat;
té wreed naar wraak geklonken,
elk woord een handgranaat.

Van alles uitgevreten,
bonjour, chéri, bonsoir;
een bot beschaamd geweten
vond plots zijn schuldenaar?

Tot bloedens toe geschoren
die hij te scheren zag;
hij wist het te doorboren,
toen ’t hart op tafel lag.

Hij die al ’t ware ware
geweld heeft aangedaan,
gaf zo zijn eigen nare
gedrag grof te verstaan.

Hoe zeer ooit ook verbonden,
het stonk naar apekool;
maar ’t heeft zijn weg gevonden,
’t liep recht in de riool.