Vang mijn vonken, Vonkenvanger,
recht mijn rug tegen uw muur;
dreigt mijn hooischuur vlam te vatten,
hou mijn pekhart weg van ’t vuur.

Blus mijn ziel, ik brand er horens,
drijf de stank uit mijn gemoed;
weer die wolf in mijn gedachten,
breek het ei dat ik bebroed.

Snij mijn rookgordijn aan flarden,
blijf daartoe om en nabij;
demp die smoorkuil in mijn kelder,
lukt dat niet, vang dan ook mij.

Temper weerlicht’s lichterlaaie,
doof die aangeblazen hel;
eer ik als een toorts ga branden,
Vonkenvanger, red mijn vel!