Ik ben een gans in ’t diepst van mijn gedachten?
Achternagezeten door dolle teerlingen en alzo in de vergeetput geraakt
of in de gevangenis, wachtend op verlossing? Nee, niet van het ganzenbord
afgelopen en ook geen vette gans die zichzelf bedruipt.

°

Ik voel me eerder dwangmatig gevoed met een veelal misselijkmakende
maïspap van berichten, meningen & opmerkingen, via de mondiale trechter
die me telkens opnieuw in de strot wordt geramd. Vetmesters van allerlei
slag die me komen vertellen wat ik overal van moet denken of moet vinden,
mijn kolkende hals in hun ijzeren greep.

°

Het eigen povere gedacht is sowieso nooit het juiste,
want o zo onvolkomen. Niks nog op de eigen mensenmaat, mijn strot
bloedt er van, ik krijg de vette brij niet eens meer overgegeven:
het zàl & het moèt worden verteerd. Zoals Plato al zei:
alleen de doden hebben het eind van de oorlog gezien.

°

Mijn roodbruin gemoed van normaal gesproken 100 gram
weegt inmiddels meer dan een kilo, heeft zijn eigen kleur verloren,
en is in tegenstelling met de zieke levers van de Toulouseganzen, verre
van lekker, zelfs dàt niet. Een domme gans die als enige gelooft dat
de kiekens hooi eten, maar kijk, ze sterven nog liever van honger.

°

Vervolgens is het donker & koud geworden in mijn Galleria Lapidaria,
de onderaardse gedachtengang die mijn oude & nieuwe bevindingen
met elkaar verbindt. Mijn innerlijke schrijfmachine -macchina da
scrivere- begint zich stroef te gedragen en mist de ‘capitole’ letter u.
Heer dicht bij u wil ik kwaken?

Vergeef het mij, Juno Moneta, mijn waarschuwende raadgeefster,
dat ik, hoewel gans een gans, uw tempel op uw zevende heuvel
niet efficiënt genoeg weet te ‘bekwaken’.
Een gans die niet eens weet hoe ze fatsoenlijk moet gaggelen,
die laat maar begaan, dus men valt aan, ik weet het.

Een gans blaast wel maar bijt niet, en men plukt haar zo lang
ze veren heeft? Ooit zal ik schrijven, wie weet, met mijn laatste veer,
verlost van elke vetmesterij: ik voel me zo moederziel alleen maar mezelf,
in een alfa-bed zonder u. Ook niet alles, nondedju.