‘t Gesmolten licht onder de kurk
        bezorgt mij lodderogen;
           dat ik een witte zomerjurk
        draag, is alvast gelogen.

        Het bedbekende ‘schuif eens op’
        schiet plots elk doel te buiten;
        fluit, schijtrechter, maar vrije schop,
        plat water kan niet spuiten.

        Mijn alsmaar ouder wordend zeer
        jaagt mij in ongenade;
        doch ‘t ongewild terrasjes-weer
        slaat mij -goddank?- niet gade.