Dat ruige roze tonnetje,
die oorflapjes, zo dul,
die dikke modderbeentjes en
dat staartje zonder krul,

dat ruw aai-ronde ruggetje,
zo beestig bestiaal,
die kleine drukknop-oogjes en
die blik, zo animaal,

die bobbelige billetjes,
dat biggig buikgebied,
dat malle moddermuiltje en
dat slachthuis in ’t verschiet?

Mijn parels voor dit varkentje,
mijn meesterlijke ham;
het mag mij altijd hekelen:
”Please, can I call you Mam..?”