De verjaardagen der geliefden, ze zijn mij heilig.
De bezwering der gedachte: stel dat ze niet geboren waren!
Ze troosten, ze verbinden, ze stellen gerust:
‘Ja hoor, we zijn er nog!’

Ze weten hoe laat het is, ze gaan samen mee op,
ze vervangen het onzegbare door oorgefluister & taart.
Het oude levensgetal wordt verlaten als een
te klein geworden pantser.

Postduiven, brievenbusbloemen, gevleugelde woorden,
voor elk hunner verjaardag zet ik de wereld even stil,
spuit ik goud in mijn haar & verf ik mijn lippen rood,
voor de kussen op hun kaken.