Ondanks de wetten & de weemoedigheid
tussen Elsschot’s beruchte droom & daad:
toch leren vliegen deze zomer, om gewoonweg
weg te vliegen: maar naar waar dan wel?

Om te beginnen, tortelduifsgewijs naar
de dikste tak van de Taxus in eigen tuin,
met diezelfde niet mis te verstane tortelroep:
I love you! I love you! I love you?

Of zal het in feite alleen maar neerkomen
op mezelf trachten te overstijgen,
en er eindelijk dan toch eens in te vliegen,
in die nabestaande ballast van ons huis?

Gedoemd dus tot traagzame zomerpost,
bevrijd echter van het dwingende betoog, om
van elk geworden woord te moeten denken:
ik had liever gehad dat het vloog?

Doch dat dichterlijk ‘verre tussen u en mij’
in Leopold’s ‘Rijkdom van het Onvoltooide’
valt niet in droefenis te verstaan: ik blijf
u nabij, ondanks dat verre-tussen-u-en-mij.