Dit had een schot in de roos moeten zijn,
wie had dit, zo ja, willen missen?
Een schampende kogel, een oud karabijn,
zelfs God kan zich blijkbaar vergissen?

Voorbarig begraven, voorbarig verdriet,
ze zouden thans niet meer staan treuren.
Die Trump is er ene van lach-of-ik-schiet,
voor hen dus een hoogst inferieure.

Rolf Tiemann gaf hen deze roemrijke rol,
in humor’s gevestigde orde.
Dat gat in de grond, dat raakt sowieso vol,
wie durft hier niet vrolijk van worden?