Golden boy Ed Sheeran wordt vandaag 34, en hoe noemen we dat: de fleur? Die heerlijke Britse singer-songwriter, even vuurspuwend ros als twee van mijn eigen broers. Altijd felle kleppers, die 24-karaatse koppen, met hun apart koperen-ploert-karakter.

Al werd mijn vader-juwelier er vroeger op aangesproken, wanneer ons jongste Roske eens met hem meeging, toen er ergens weer een klok aan z’n slinger moest worden gevoeld. “Het ziet er een heel handig ventje uit, maar wel spijtig van dat haar, hé..” Waarop mijn vader dan antwoordde: “Integendeel, ik ben niet voor niets een goudsmid, hé..“

Erkenning van Ed Sheeran’s onweerlegbare talent door Elton John mag niet verwonderen. Uiteindelijk werd hij de eerste solo-artiest die helemaal alleen optrad in het gigantische Wembley Stadion, en stond zijn ‘Shape of You’ in meer dan 20 landen op nummer 1. Hij schreef nummers voor ‘The Hobbit’ en voor ‘The Fault of our Stars’. En zo stond hij hierboven voor Buckingham Palace tijdens het slotconcert van het Platinum Jubileum van de Engelse koningin. As a real Mister Sunshine.

Hieronder dan weer een boeiende studio-opname van Ed Sheeran’s nummer ‘Perfect’ met Andrea Bocelli. De titel van het lied alsook het hele gebeuren dekken in mijn ogen de lading volkomen. Beautiful music, beautiful people, daar hoeft volgens mij geen tekening meer bij.

Die blije opwinding. Dat heerlijke plan. Die beloftevolle & de glorieuze voltooiing ervan. Die zinderende stemmen. De ziende versus de horende. De zichtbare levensvreugde dit samen te kunnen doen.

Die tastende vingers van Andrea Bocelli langs Ed Sheeran’s woorden, versus die bewonderende blik van Ed Sheeran zelf. Pure ogentroost.