Soms. Ineens. Is het daar: als een denkbeeldige beroerte, als een klonter ontroering die uiteenspat in mijn gemoed, en die daar heel eventjes alles lam legt. Starend naar dat ei in mijn hand, dat meest perfecte ding op deze aarde.

Ik wou het klutsen, maar kreeg plots de kip voor ogen die het had gelegd. Die er aan overgeleverd was geweest dit ei voort te moeten brengen, en wellicht sowieso niet in de allerbeste omstandigheden.

Mijn bewondering daarvoor, mijn terechte ontroering. Het ondraaglijke besef hoe deze totaal onbekende kip dit voor mij heeft gepresteerd. Voor geen geld. Voor geen enkele dankuwel. Dit ei, waar ze 26 uren voor nodig heeft gehad, om het te ‘maken’.

Al die menselijke dwingelandij. Die schaamteloze afpakkerij. Dat gesjoemel met lichturen. Al dat mateloze geforceer. Het fijne daarvan? Dat wou ik eigenlijk liever niet weten. Ik raakte er ei zo na mijn kluts van kwijt. Blijf verwonderd? Soms zou die oproep eerder moeten klinken als ‘blijf gechoqueerd!’

Van nature leggen kippen slechts hooguit 20 eieren per jaar. Veel vroeger zelfs maar een twaalftal. Echter, de mens dwingt hen door broodfok & kunstmatige lichtschema’s tot het leggen van een ei per dag, hetgeen een grote aanslag is op hun lichaam. Hun leg-apparaat bezwijkt hieraan op de duur, en bezorgt de kippen allerhande kwetsuren, met een pijnlijke dood als gevolg.

En nog meer pijnlijke gevolgen. Bijna de helft van de eierimport naar Europa is afkomstig uit Oekraïne. Die import is sterk gegroeid nadat de EU vorig jaar besloot om geen invoerheffing meer te heffen op eieren uit Oekraïne, om zo het land in oorlog te helpen.

Het gaat echter veelal om eieren uit traditionele kooien & legbatterijen, een huisvestingssysteem dat in Europa al langer dan tien jaar verboden is. Deze import roept veel beroering op onder de Europese pluimveehouders, die aan strenge welzijnseisen moeten voldoen.

‘Wat we zien is dat we er een paar gigantische bedrijven mee helpen, zoals de eiergigant Ovostar. Een bedrijf dat in zijn eentje al net zoveel legkippen heeft als wij in heel Nederland bij elkaar. We zitten dus een paar mensen die al heel groot en rijk zijn, oligarchen, hiermee te helpen. De lokale boer in Oekraine wordt hiermee niet in het minst geholpen,‘aldus Hans Bijleveld, redacteur pluimveehouderij.

In 2022 zou bijna 13 miljoen kilo eieren uit Oekraïne zijn geïmporteerd, tegen bijna 2,3 kilo in 2021. Die importeieren komen niet als tafeleieren in de supermarkt terecht, maar worden verwerkt in producten als koekjes, pasta’s en sausen.

En dan… het leggen van dat ei. Simple comme bonjour? Vergeet het: wat een moeizame arbeid, ik schrok er van. Volkomen ‘op de force’, dat zie je meteen. Echt niets om elke dag te moéten presteren.

Kip, Kip, Kip,
vergeef mij m’n wanbegrip!