Echter, geen sprake van een verlossende uittocht,
geen ‘ongezuurde’ broden van node voor onderweg:
de verrijzenis gaat dit jaar niet door, onder het motto
dood is dood, opgestaan is plaats vergaan?

De nog geradbraakte Jezus krijgt zijn windselen niet los,
of slaagt er niet in om de zware steen weg te rollen?
Zijn Goddelijke Vader is z’n Goddelijke Kluts kwijtgeraakt
en krijgt zijn Zoon niet meer verrezen uit de dood?

Bleek dat een vergissing te zijn van God om te denken
‘ik ben een mens in ’t diepst van mijn gedachten’?
Je zou denken dat Hij béter had moeten weten, of misschien
moeten wij een paard laten denken, dat heeft een grotere kop?

Of is dat buiten de woorden van Huub (alias Hoop) Oosterhuis
gerekend: “Gij die geroepen hebt ‘o mens’ en wij werden geboren.
Laat niet de dood die alles scheidt en leeg maakt, laat niet
de tweede dood over ons heen komen.” Zo niet, dan toch..?

‘Die mij droeg op adelaarsvleugels
die mij hebt geworpen in de ruimte
en als ik krijsend viel
mij ondervangen met uw wieken
en weer opgegooid
totdat ik vliegen kon
op eigen kracht.’

Huub Oosterhuis.