HET AARDSE TRUMPENDAL

Hij dus. Die loodzware bullebak. Die afstotelijk gemuteerde reuzenkraak met zijn meer dan vier meter lange armen vol zuignappen en z’n vlijmscherpe hoornachtige papegaaienbek. Een nachtmerrie die zichzelf heeft waargemaakt, als een niet meer weg te krijgen gedrocht op het dak van dat witte huis. De hele wereld zal naar hem gaan stinken. Blijkbaar naar rotte zoute drop, zoals alsnog is vastgesteld.

Maar wat een droeve ochtend, wat een ontmoedigende tekens aan de wand. Het woord is vrees geworden: dat prachtige begrip ‘helen’ is vannacht tot moes vermalen door de rotte tanden van de tijd. Al het goud van de wereld lijkt opeens niks meer waard, want te koop geschreeuwd voor een habbekrats, door ’s werelds grootste zwetser.

Het Trumpisme trekt z’n sporen. Tot in de woordenboeken. Tragisch wordt trumpisch, we pinken geen tranen meer weg, maar bittere trumpen. Treurigheid wordt vanaf nu dus volkomen terecht trumpigheid genoemd. Kortom: beland in het aardse trumpendal.

Met een wapen in de hand komt men door het ganse land? We halen niet meer de trekker over, maar de trumper. We lopen niet langer in de tred- maar in de trumpmolen. Een gevecht tegen de tijd & de rimpels? Trumpitur invidia: tegen de nijd & de trumpels, zul je bedoelen.

En beste kinderen, we spreken niet meer van een tra- maar van een trumpezium. Ook de trammelant die jullie altijd maken, dat heet in de nieuwe spelling voortaan: trumpelant. Let op, met een -t- wel te verstaan. En de varkens zoeken niet meer naar truffels, maar naar trumpels. Verder kun je in het ‘Trumpisch Rekenwoud’ zomaar met het blote oog eveneens de schaamteloze ‘Fallus Trumpudicus’ aantreffen, alsook de ‘Kleverige Donaldzwam’ & de ‘Oranje Trumpamaniet’: allemaal even giftig voor de mensheid. Leer ze dus best van buiten.

Veel werkwoorden zijn gewoon vervangen door het begrip ‘trumpen’. Zoals de sabel uit de schede trumpen, of zich de haren uit het hoofd. Ook zal het echte hout grotendeels vervangen worden door goedkope planken van ‘trumplex’, en laten we eerlijk zijn: de populaire maar levensgevaarlijke trumpoline zou best verboden worden. Stop the deal!

Trumpejaan klim die berg? Aftroggelen muteert tot aftrumpelen. Een troela, al dan niet opgedirkt, wordt een trumpa, en de zwaarste stormen ontwikkelen zich voortaan in de trumposfeer. Schrijlings wordt trumpelings op het paard met zijn vriend Vlad. En in plaats van trompen, hetgeen brullen betekent, zullen ook de olifanten voortaan trumpen, dat speelt sowieso korter op zowel de slurf als op de bal.

De enige hoop die ons nog rest in bange dagen & nachten: Trump z’n smeulende cognitieve achteruitgang als een pad in zijn eigen korf? Zelf zegt hij dat zijn warrige uitweidingen het kenmerk zijn van een levendige en verfijnde geest: “Ik noem dat het ‘weefsel’. Sommige mensen vinden het zo geniaal. Maar de slechte mensen zeggen: ‘Weet je, hij was aan het dwalen.’ Het was echter geen zwerftocht, er is geen sprake van geklets. Dit is het weefsel.” Alzo sprak Zarathoustra?

Maar kom. ‘Weefsel’ kan altijd gaan rafelen. Wie weet komt Dirthy Don vroeg of laat vast te zitten in het ‘harige weefsel’ van zijn eigen hoogmoed? Hoe dan ook, vertroosting zal altijd vertroosting blijven. Geen hond die daar aan twijfelt. En ook vertrouwen kan godzijdank nooit verwoord worden naar ‘vertrumpeling’. Maar Gerard Walschap had gelijk in zijn boek Tor: ‘De mens, ge kunt gij daar niet aan uit.